Het verdrietige meisje Iris

Iris Barreto is 9 jaar. Vroeger kwam zij altijd samen met haar broer Eduardo naar ons opvangcentrum. Haar familie is arm. Vorig jaar werd Eduardo ernstig ziek. Hij had leverkanker en overleed afgelopen januari. Dat was een enorme schok voor de familie. De kleine Iris raakte in een depressie. Haar moeder maakte zich zorgen en vroeg zuster Violeta of zij met Iris kon komen praten, aangezien het meisje niet meer wilde eten.

Natuurlijk kwam zuster Violeta om met Iris te praten. Hortend en stotend kwam het eruit: Nee, ze wilde niet meer naar het opvangcentrum omdat alles daar haar aan Eduardo deed denken. Zuster Violeta troostte haar en zei: “Maar Iris, dan moet je juist wél komen, want door alles wat je samen bij ons hebt meegemaakt zul je je broer nooit vergeten. Eduardo zal blijven leven in de herinnering van iedereen die van hem hield.”

Na een poosje kwam Iris weer regelmatig naar ons centrum toe, en iedere keer opnieuw huilde zij dikke tranen. Ze dacht aan haar lieve broer, hoe ze hier samen speelden en studeerden, en dan miste ze hem weer vreselijk. Maar na verloop van tijd werd Iris rustiger. Ze praat nog steeds heel vaak over Eduardo en dan luisteren de andere kinderen naar haar. Zo hoeft Iris haar verdriet niet alleen te dragen. Zij voelt zich goed in het centrum en zij kan zelfs weer lachen. Dank aan de zusters voor hun liefde, wijsheid en zorg voor de kinderen!

Kinderen in de Boliviaanse Amazone worden gemakkelijk ziek omdat ze door ondervoeding nauwelijks weerstand opbouwen. Daar komt bij dat arme families een artsenbezoek of medicijnen vaak niet kunnen betalen. Zo krijgen kinderen niet de zorg die ze nodig hebben. De kindersterfte in ons werkgebied is daardoor hoog.

Gelukkig kunnen we samen met jou echt hulp bieden. In onze opvangcentra voor straatkinderen, maar ook via het medisch centrum dat we met steun van donateurs in 2023 konden bouwen en inrichten.