Door: Marco Aresi, projectcoördinator in Bolivia
Als ik de AREEC School binnenloop, hoor ik vrolijke muziek en adem ik de blijde feeststemming in. Vandaag is het de ‘Dag van de Gehandicapten’ en de schoolkinderen hebben speciaal hiervoor dansjes ingestudeerd. Ik word met een brede glimlach begroet door directeur Margoth. “Kom snel, ze zijn al begonnen!”
De ouders zitten op stoelen, allemaal opgewonden en blij. Dan beginnen groepen kinderen, vrolijk verkleed en begeleid door hun leerkrachten, op het ritme van de muziek te dansen. Na ieder dansje volgt een gedicht, voorgelezen door Briana, een 12-jarig autistisch meisje. Dan komt Kevin op, de ‘professionele danser’ van de school. Hij is 15 en heeft het syndroom van Down. Alle ouders, trots op hun kinderen, applaudisseren en kunnen niet stoppen met lachen.
De moeder van Simon, een kind met meervoudige beperkingen, komt naar me toe. Met haar ogen vol tranen fluistert zij in mijn oor: “Bedank alsjeblieft alle Vrienden in Nederland. Mijn zoon was vroeger de hele dag alleen thuis met zijn oma, maar nu deze school er is, leert hij veel en is hij al een zelfstandig kind. Als ik oud geworden ben en naar de hemel ga, weet ik dat het goed zal gaan met mijn zoon, omdat hij hier bij AREEC geleerd heeft om te LEVEN….!”
Meer lezen over AREEC? Download hier onze nieuwsbrief: Pando Report oktober 2023.